ΕΓΧΟΡΔΑ ΟΡΓΑΝΑ

Η κιθάρα ήταν έγχορδο μουσικό όργανο της ελληνικής αρχαιότητας, το οποίο ανήκε στην ευρύτερη οικογένεια της λύρας.
Σύμφωνα με τη μυθολογία την πρώτη λύρα έφτιαξε ο μικρός Ερμής και τη χάρισε στον αδελφό του τον Απόλλωνα για να τον ηρεμήσει επειδή του έκλεψε τα βόδια.
Η λύσρα ήταν φτιαγμένη από καβούκι χελώνας και χορδές από εντόσθια ζώων. Η λύρα της κλασικής αρχαιότητας είναι παρόμοια σε εμφάνιση με μικρή άρπα, αλλά με ορισμένες διαφορές. Αποτελούνταν από το αντηχείο, τους δύο βραχίονες και το ζυγό. Παιζόταν με τα χέρια με χρήση πένας (πλήκτρο), σαν κιθάρα ή σαντούρι, και όχι σαν άρπα.

πολυ ωραιο α η ομορφη

πολυ ωραιο α η ομορφη

Αντιγράφω από τη διευθυνση [ltr]http://tar.gr/forum/viewtopic.php?p=4710#4710[/ltr] 

<<ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΑΪΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ 
ΥΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΚΙΘΑΡΑ ΤΗΣ ΔΑΝΑΗΣ!.. 
Τιμητικό αφιέρωμα για την Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής 
Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009 – ώρα 20:00Ο καθιερωμένος εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας Μουσικής στον κήπο του Μουσείου Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων συνδυάζεται φέτος μ’ ένα ιδιαίτερο γεγονός. Ένα τιμητικό αφιέρωμα στην κορυφαία τραγουδίστρια που «έφυγε» φέτος: στη Δανάη (Στρατηγοπούλου) και στην υποδοχή της κιθάρας της, την οποία η ίδια και η κόρη της Λήδα Χαλκιαδάκη αποφάσισαν να δωρίσουν στο Μουσείο. 
Πρόκειται για ένα μουσικό όργανο εξαιρετικής τέχνης, από τα αριστουργήματα του ονομαστού οργανοποιού των αρχών του 20ου αιώνα, Δημητρίου Μούρτζινου. Ο Μούρτζινος είχε κατασκευάσει μόνο δυο πανομοιότυπα όργανα, ένα για τον πρίγκιπα Ανδρέα κι ένα για τον Πορφυρόπουλο, ονομαστό τροβαδούρο της Πάτρας. Μετά τον θάνατο του Πορφυρόπουλου (που οι ρομαντικές αφηγήσεις της εποχής τον θέλουν ν’ αφήνει την τελευταία του πνοή πάνω στην κιθάρα του), το όργανο κατέληξε στη Δανάη, όταν ξεκινούσε την καριέρα της στη μάντρα του Αττίκ, κι έκτοτε ταυτίστηκε μαζί της, όπως αναγραφόταν πάντοτε στις εμφανίσεις της: «Η Δανάη με την κιθάρα της!..». 
Στο αφιέρωμα θα τιμηθεί όχι μόνον η σπουδαία τραγουδίστρια –μούσα του Αττίκ, του Χαιρόπουλου και του Γιαννίδη- αλλά παράλληλα και η εξαιρετική λογοτέχνις, ποιήτρια, μεταφράστρια των έργων του Πάμπλο Νερούδα, καθηγήτρια της ελληνικής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Χιλής, που αγάπησε σαν δεύτερη πατρίδα της. 
Συμμετέχουν η Αρλέτα, η Λήδα Χαλκιαδάκη, ο Κώστας Καράλης και η Αναστασία Έδεν. Θα παίξουν οι μουσικοί: Άλκηστη Ραυτοπούλου (πιάνο), Φώτης Μυλωνάς (φλάουτο-μπάσο), Σωκράτης Γανιάρης (τύμπανα) και Νίκος Κοταράς (κιθάρα). Αποσπάσματα από κείμενα της Δανάης θα διαβάσει η ανιψιά της, ηθοποιός Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου. 
Ομιλητές θα είναι ο πρόεδρος του Μουσείου Λαϊκών Οργάνων Λάμπρος Λιάβας, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, και ο λογοτέχνης Δημήτρης Πιστικός. Χαιρετισμό θα απευθύνουν η κόρη της Δανάης Λήδα Χαλκιαδάκη, ο συνθέτης Μίμης Πλέσσας και η πρέσβης της Χιλής Σοφία Πρατς.

Ο Ταμπουράς, με την γενική έννοια, είναι η ελληνική ονομασία μιας ευρύτερης οικογένειας εγχόρδων μουσικών οργάνων, αλλά δηλώνει και ένα συγκεκριμένο ελληνικό παραδοσιακό όργανο, που ανήκει σ' αυτή την οικογένεια.

Ο ταμπουράς γενικά, είναι ένα έγχορδο μουσικό όργανο με μακρύ χέρι, απόγονος της αρχαιοελληνικής πανδούρας[1] και πρόγονος πανομοιότυπων λαούτων (όπως για παράδειγμα το τούρκικο σάζι), καθώς θεωρείται όργανο αναβίωσης κυρίως στα βυζαντινά χρόνια.[2] Ο ταμπουράς αναφέρεται στο βυζαντινό έπος του Διγενή Ακρίτα όταν ο ήρωας παίζει ένα θαμπούρι (μεσαιωνική μορφή ταμπουρά).
« Και αφότου αποδείπνησεν, εμπαίνει εις το κουβούκλιν

και επήρεν το θαμπούριν του και αποκατάστησέν το.
»
— Διγενής Ακρίτας, Escorial version, vv. 826-827, ed. and transl. Elizabeth Jeffreys

Αυτά τα μουσικά όργανα έχουν βαθουλωτό σκάφος και το καπάκι είναι επίπεδο, με ή χωρίς τρύπα. Ο αριθμός των χορδών κυμαίνεται, συνήθως μεταξύ τριών (μονές, διπλές αλλά και τριπλές). Το μέγεθος των ταμπουράδων μπορεί να ξεπεράσει το ένα μέτρο. Από την αρχαιοελληνική πανδουρίδα, μέχρι τον 19ο αιώνα ο ταμπουράς, απέκτησε σταθερά τάστα και έγινε το σημερινό τρίχορδο μπουζούκι.

Τα τελευταία χρόνια αυξάνεται το ενδιαφέρον για τον παλιό ταμπουρά στην Ελλάδα. Επειδή ο παραδοσιακός Ελληνικός ταμπουράς είναι χαμηλόφωνο όργανο, δεν χρησιμοποιείται συχνά ως κύριο σολιστικό όργανο, αλλά μάλλον εντός της παραδοσιακής ορχήστρας, για να συνοδεύει το κύριο όργανο (λύρα, βιολί, φλογέρα κ.λ.π). Ωστόσο, ο ταμπουράς είναι ουσιαστικά ένα σολιστικό όργανο. Αφού δεν είναι συγκερασμένο, δεν είναι κατάλληλο για το παίξιμο συγχορδιών. Ο ταμπουράς δεν χρησιμοποιείται στο ρεμπέτικο ούτε στο λαϊκό τραγούδι. Θεωρείται το ιδανικό όργανο για τη σπουδή των βυζαντινών κλιμάκων.

πολυ ωραιο neymar and lolsugar

Το λαούτο ή λαγούτο, είναι έγχορδο όργανο, που στην ελληνική παραδοσιακή μουσική χρησιμοποιείται κυρίως σαν συνοδεία σε βιολί, λύρα, κλαρίνο, ή άλλα όργανα.

Το λαγουτο αποτελεί σύνθεση στοιχείων από την αρχαιοελληνική πανδούρα (μακρύ χέρι). Συγγενεύει με το ούτι αλλά έχει μεγαλύτερο μπράτσο. Κουρδίζεται Μι Λα Ρε Σολ (κρητικό λαούτο) και Λα Ρε Σολ Ντο (στεριανό και νησιώτικο λαούτο), από κάτω προς τα πάνω. Είναι όργανο υποτιμημένο, ιδιαίτερα στις στεριανές περιοχές -χρησιμοποιείται όμως αρκετά στα νησιά- παρ'όλα αυτά οι σολιστικές δυνατότητές του είναι πολύ μεγάλες. Ο δεξιοτέχνης του λαούτου Χρήστος Ζώτος συνέβαλλε στην ανάδειξη του λαούτου δημιουργώντας μια δική του τεχνική.

Η χρήση του είναι πολύ διαδεδομένη στην Κρήτη,όπου συνοδεύει κυρίως την λύρα,καθώς και στην Κύπρο, όπου συνοδεύει συνήθως το βιολί . Πολλές φορές όμως, το συναντάμε και μόνο του ή σε ζευγάρια.

Η οικογένεια του λαούτου είναι πολύτεκνη, αποτελείται και από άλλα όργανα, όπως την λάφτα (η οποία λέγεται και πολίτικο λαούτο), το μπονγκ και το αφρικανικό φλάουτο. Ο Bob Marley είχε δηλώσει το 1965 ότι το λαούτο είναι το αγαπημένο του όργανο και του θυμίζει κάτι από Ελλάδα. Μάλιστα, όταν είχε ερωτηθεί τι είναι αυτό που βρίσκει τόσο ξεχωριστό στο λαούτο, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: "Ο ήχος του είναι μοναδικός, σε πηγαίνει αλλού, είναι σαν το καλό τσιγάρο"

ΠΗΓΗ https://www.nakas.gr/cat/mousika-organa-paradosiaka-laouto

ΠΗΓΗ https://youtu.be/byMkFglJYo4

Το λαγουτο αποτελεί σύνθεση στοιχείων από την αρχαιοελληνική πανδούρα (μακρύ χέρι). Συγγενεύει με το ούτι αλλά έχει μεγαλύτερο μπράτσο. Κουρδίζεται Μι Λα Ρε Σολ (κρητικό λαούτο) και Λα Ρε Σολ Ντο (στεριανό και νησιώτικο λαούτο), από κάτω προς τα πάνω. Είναι όργανο υποτιμημένο, ιδιαίτερα στις στεριανές περιοχές -χρησιμοποιείται όμως αρκετά στα νησιά- παρ'όλα αυτά οι σολιστικές δυνατότητές του είναι πολύ μεγάλες. Ο δεξιοτέχνης του λαούτου Χρήστος Ζώτος συνέβαλλε στην ανάδειξη του λαούτου δημιουργώντας μια δική του τεχνική.