Σαζι

πατηστε το

ωραιο ladywifi

Η ιστορική προέλευση του «Σάζι» (Σαζιού) πιθανολογείται ότι συνδέεται με την αρχαία Πανδουρίδα. Μάλιστα ένα αντίστοιχο μουσικό όργανο αναφέρεται στη σχολή του Πυθαγόρα, ενώ καταγράφεται στον ελλαδικό χώρο τουλάχιστον από τον 4ο αιώνα π.Χ., σύμφωνα με ενδείξεις από ανάγλυφο της Μαντινείας.
Η ιστορική προέλευση του «Σάζι» (Σαζιού) πιθανολογείται ότι συνδέεται με την αρχαία Πανδουρίδα. Μάλιστα ένα αντίστοιχο μουσικό όργανο αναφέρεται στη σχολή του Πυθαγόρα, ενώ καταγράφεται στον ελλαδικό χώρο τουλάχιστον από τον 4ο αιώνα π.Χ., σύμφωνα με ενδείξεις από ανάγλυφο της Μαντινείας. Η ονομασία «Σάζι» (saz) είναι μάλλον τουρκική. Τα όργανα τύπου saz έχουν ίδια χαρακτηριστικά γνωρίσματα: μακρύ λαιμό, τρεις ατσάλινες χορδές, μετακινούμενοι μπερντέδες (χωρίσματα που προσδιορίζουν ημιτόνια ή μόρια), παλιότερα από έντερο και στη σύγχρονη εποχή από πλαστικό και αμυγδαλωτό σχήμα σκάφους. Τα συγκεκριμένα γνωρίσματα οριοθετούν μία μεγάλη οικογένεια οργάνων, η οποία περιλαμβάνει όλα τα είδη Λαούτου με μακρύ λαιμό. Κατά το πέρασμα των χρόνων τα χαρακτηριστικά σχεδιασμού μεταλλάχθηκαν, ενώ σημαντική αλλαγή αποτελεί το γεγονός ότι οι παλιές «καμπύλες» τείνουν σε μια πιο επίπεδη μορφή. Πιθανολογείται ότι η χρήση του διαδόθηκε μεταξύ των Αράβων υπό την επίδραση της βυζαντινής μουσικής κουλτούρας, ενώ, στη συνέχεια, ενσωματώθηκε στην οθωμανική μουσική κουλτούρα. Το κούρδισμα των διαφόρων τύπων saz δεν καθορίζεται από σταθερούς κανόνες. Είναι ωστόσο συνηθισμένο το κούρδισμα σε Σολ - Ρε - Λα. Συχνά κάθε μουσικός κουρδίζει το όργανο του ανάλογα με το «δρόμο» που παίζει (τα λεγόμενα μακάμια, maqam) και τη φωνή του τραγουδιστή. Έτσι άλλα κουρδίσματα είναι Μι - Ρε - Λα, Σολ - Ρε - Σολ, Λα - Ρε - Λα, κ.ά. Η τεχνική παιξίματος διαφέρει, ωστόσο η πιο αποδεκτή, είναι το χτύπημα των χορδών με το δεξί χέρι που παρακολουθεί το ρυθμό της μελωδίας, ενώ το αριστερό χέρι πατά στις χορδές. Στις αρχές του 20ου αιώνα στη Μικρά Ασία, αντικατέστησαν τις χορδές με ατσάλινες, παρόμοιες με αυτές του Μπουζουκιού, του Μαντολίνου και της ακουστικής Κιθάρας. Σημαντική αλλαγή επίσης, υπήρξε η εξάλειψη των μορίων και η προσαρμογή του νέου οργάνου στη Δυτικοευρωπαϊκή χρωματική κλίμακα. Στη δεκαετία του 1920 το σχήμα του Σαζιού προσομοιάζει με αυτό του Μαντολίνου. Ακόμη καθιερώθηκε το κούρδισμα σε Ρε - Λα - Ρε, όπου η τρίτη χορδή ήταν κουρδισμένη σε διπλή οκτάβα, ενώ οι άλλες δύο σε ταυτοφωνία. Η συνέχεια αυτής της εξέλιξης οδήγησε σε παραλλαγές οργάνων τύπου saz, ενώ σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές, ακόμα και στην γέννηση του Μπουζουκιού, του Μπαγλαμά και του Τζουρά.

ΠΗΓΗ ΕΙΚΟΝΑΣ:http://www.gefyres.com/works/%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C/


  :