«πριν από, μετά χωρίς από»

Για το "πριν" και το "μετά" και τα λάθη που κάνουμε όταν τα χρησιμοποιούμε:

Πρέπει να ακολουθούμε τον διπλόν αυτόν κανόνα; Ας δούμε πρώτα το σκεπτικό του, όπως εκτίθεται στο λεξικό Μπαμπινιώτη.

Εφόσον, λέει, το πριν είναι επίρρημα, χρονικό και δευτερευόντως τοπικό, πρέπει, όπως συμβαίνει με όλα τα συναφή επιρρήματα (μπροστά, πίσω, πάνω, κάτω, ύστερα, έπειτα, κτλ.), να συνοδεύεται από την πρόθεση «από».

Αντίστροφα, το «μετά» είναι πρόθεση, επομένως δεν συντάσσεται με το «από».

Και για άλλη μια πηγή, από την Ιωάννα Παπαζαφείρη και το Λάθη στη χρήση της γλώσσας μας:

«Το επίρρημα πριν πρέπει να συνοδεύεται απαραιτήτως από την πρόθεση από. Η πρόθεση μετά συντάσσεται με έναρθρη αιτιατική … Συχνά παρεισάγεται κακώς και η πρόθεση από, που εδώ είναι αχρείαστη, ενώ παραλείπεται, όπως είδαμε, ύστερα από το πριν, όπου είναι αναγκαία». (σ. 83).

ΠΗΓΗ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: https://sarantakos.wordpress.com/2012/03/23/prinapometa/

Σε κάθε περίπτωση μας βοηθά να θυμόμαστε τον κανόνα:

«πριν από, μετά χωρίς από»

ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΙΝ

Η πρόθεση πριν συντάσσεται στον νεοελληνικό λόγο με από και αιτιατική, όχι με απλή αιτιατική. Λέμε και γράφουμε:

γύρισε πριν από ένα μήνα - όχι: πριν ένα μήνα.

Το επίρρημα πριν (πρωτύτερα) ακολουθεί την επιρρηματική έκφραση στην οποία αναφέρεται. Λέμε και γράφουμε:

πέντε μήνες πριν, μου υποσχέθηκε πως θα γυρίσει.

Ο σύνδεσμος πριν (προτού) συντάσσεται με απλό ρήμα, όταν δηλώνει γεγονός που έγινε στο παρελθόν ή θα γίνει οπωσδήποτε στο μέλλον. Λέμε και γράφουμε:

πριν φύγει, έκλαψε· πριν καλοκαιριάσει, θα έχω ειδήσεις του.

ΠΗΓΗ: https://www.alfavita.gr/koinonia/285369_mathete-na-grafete-sosta-toys-syndesmoys-tis-protheseis-kai-ta-epirrimata