ΠΑΛΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ (βίντεο)

Ανέβηκε στις 6 Δεκ 2011
Παλιά παιδικά παιχνίδια από τα μέσα περίπου του 20ου αιώνα στην Ελλάδα.
Toys played by children in Greece in the middle of the 20th century Γεννημένα μέσα από την παιδική φαντασία και φτιαγμένα από άχρηστα υλικά ή οτιδήποτε άλλο που βρίσκανε γύρω τους. Πολλά από αυτά τις ρίζες τους έχουν στην αρχαία Ελλάδα.

Λίγες συμπληρωματικές πληροφορίες για ορισμένα από τα παιχνίδια :

* Το Γίλαλα ήταν ένα κονσερβοκούτι καρφωμένο σ' ένα ξύλο ή σίδερο για να το τσουλάνε σαν κατρακύλι.
*Το Πατίνι φτιαχνότανε από παλιά σανίδια και άχρηστα ρουλεμάν αυτοκινήτου.
*Τα Καπάκια Μπουκαλιών: Χαμός από σπρωξίματα και φωνές στις Ταβέρνες, για το ποιος θα μαζέψει τα ποιο πολλά καπάκια για τη συλλογή του.
Η ¨Μάνα¨ γεμιζότανε πίσσα από τις ξύλινες κολώνες της ΔΕΗ για να είναι βαριά και να έχει σταθερότητα στο παιχνίδι. Μια γραμμή στο χώμα και πετούσανε τη ¨Μάνα¨ από απόσταση 3-4 μέτρων, οποιανού έφτανε πιο κοντά στη γραμμή, κέρδιζε τα πονταρισμένα καπάκια.
*Η Σφεντόνα ήταν ένα τσατάλι από κλαδί δέντρου, ένα γερό λάστιχο κι ένα κομματάκι δέρμα.
*Το ¨Αυτόματο¨ όπλο ήτανε φτιαγμένο από ξύλο, είχε δεμένο με κλωστή ένα μανταλάκι το οποίο έπιανε το λάστιχο από τη μία πλευρά και από την άλλη το κρατούσε ένα καρφί. Μόλις πατούσες το μανταλάκι με το δάχτυλο, έφευγε με δύναμη το λάστιχο μακριά.
*Τα Σχέδια με μια κλωστή γινότανε με τα δάχτυλα, και με τα δόντια ή τη βοήθεια ενός άλλου παιδιού αλλάζανε διάφορα σχήματα.
*Το Κουμπί: Κρατούσες τη κλωστή ανάμεσα στα δάχτυλα και αφού γυρνούσες το κουμπί μερικές φορές ανοιγόκλεινες τα χέρια σου και αυτό στριφογύριζε κάνοντας ένα χαρακτηριστικό ήχο. Στην αρχαία Ελλάδα ονομαζότανε Ίυγξ (μυρμηγκοφάγος) γιατί αντί για κουμπί, χρησιμοποιούσανε ένα τροχίσκο που ο ήχος του θύμιζε τη φωνή του πουλιού ίυγξ.
*Τα ¨Τηλέφωνα¨ ήταν ενωμένα μεταξύ τους με μία κλωστή και τα παιδιά όταν μιλούσε το ένα στο σπιρτόκουτο ή το κονσερβοκούτι, το άλλο το άκουγε από απόσταση.
*Με το Φυσοκάλαμο πετούσανε φυσώντας, χωνάκια φτιαγμένα από χαρτί.
*Το παιχνίδι με τα Κότσια στην αρχαία Ελλάδα ονομαζότανε αστραγαλισμός.
* Τα Γαϊδουράκια από κλαδιά είναι ανακατασκευή του Κωνσταντίνου Γιάννου.
*Η μουσική είναι του Σταμάτη Σπανουδάκη.

Ανέβηκε στις 6 Ιαν 2012
Πως παιζότανε τα όμορφα παιδικά ομαδικά παιχνίδια της γειτονιάς.
Μέρος 1ο
Εισαγωγή πως τα παιδιά ¨τα βγάζανε¨ (Λαχνίσματα).
Παιχνίδια: Πετάει...πετάει , Σπασμένο τηλέφωνο , Μακριά Γαϊδούρα ή Τσανταλίνα-Μανταλίνα , το Τζαμί , τα Βαρελάκια , Μπιζζζ , Ο Βασιλιάς , τα Αγαλματάκια , η Τυφλόμυγα και ο Πετροπόλεμος.

Ο τρόπος που παιζότανε τα παιχνίδια αυτά, ίσως να διαφέρει από περιοχή σε περιοχή.
Η καταγραφή τους έγινε με τη κρυφή ελπίδα ότι κάποια στιγμή τα παιδιά θ' αρχίσουν και πάλι να τα παίζουν.
Εξαίρεση ο Πετροπόλεμος, ο οποίος δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα ομαδικά παιχνίδια. Η αναφορά του έγινε γιατί ήταν ένα πάρα πολύ μεγάλο γεγονός για τα παιδιά της εποχής εκείνης και θέμα συζήτησης πολλών ημερών σχετικά με τους λόγους και ¨τα κατορθώματά τους¨ στη μάχη.
Λίγα λόγια σχετικά:
Κύρια αιτία ήταν η μόνιμη αντιπαλότητα μεταξύ των αγοριών της μίας γειτονιάς με την άλλη...
Αφορμές : Γιατί ένα παιδί μάλωσε λεκτικά με ένα παιδί της άλλης γειτονιάς ή γιατί το πιάσαν στην ¨καζούρα¨ (κοροϊδία) όλα μαζί...
Σοβαρές αιτίες : Να δείρουν όλα μαζί ένα παιδί ή να πειράξουν κορίτσι άλλης γειτονιάς...Τότε γινότανε το μεγάλο μακελειό ... τα κεφάλια και οι μύτες ¨ ανοίγανε σύννεφο¨ ...
*Η μουσική είναι του Σταμάτη Σπανουδάκη.

Ανέβηκε στις 11 Ιαν 2012
Πως παιζότανε τα όμορφα παιδικά ομαδικά παιχνίδια της γειτονιάς.
Μέρος 2ο
Οι Κουμπάρες , το Κρυφτό , τα Μήλα , το τράβηγμα του σχοινιού , το Κρυφτοκούτι ή Κλωτσοντενεκές , Περνά - περνά η μέλισσα , Αλάτι ψιλό ή το Μαντιλάκι , το Σχοινάκι .

Ο τρόπος που παιζότανε τα παιχνίδια ίσως να διαφέρει από περιοχή σε περιοχή.

*Η μουσική είναι του Phil Coulter

Πως παιζότανε τα όμορφα παιδικά ομαδικά παιχνίδια της γειτονιάς.
Μέρος 3ο
Η Μπερλίνα , Ένα-δύο-τρία κόκκινο φως , Ο λύκος και τ' αρνάκια , τα Σκλαβάκια , η Αλλαγή , Λύκε-λύκε είσ' εδώ; .

Ο τρόπος που παιζότανε τα παιχνίδια ίσως να διαφέρει από περιοχή σε περιοχή.

*Η μουσική είναι του Phil Coulter

Πως παιζότανε τα όμορφα παιδικά ομαδικά παιχνίδια της γειτονιάς.
Μέρος 4ο
Η Κολοκυθιά , το Κοροΐδο, Γύρω -- γύρω όλοι, Στάκαμαν, Κάθομαι δεν κάθομαι , Τσιλίκι.

Ο τρόπος που παιζότανε τα παιχνίδια ίσως να διαφέρει από περιοχή σε περιοχή.

*Η μουσική είναι του Phil Coulter

Πως παιζότανε τα όμορφα παιδικά ομαδικά παιχνίδια της γειτονιάς.
Μέρος 5ο
Η Αμπάριζα , το Κουτσό , το Λάστιχο , Μέλισσα-Μέλισσα , το Κυνηγητό, Πινακωτή-Πινακωτή.
Ο τρόπος που παιζότανε τα παιχνίδια ίσως να διαφέρει από περιοχή σε περιοχή.

*Η μουσική είναι του Phil Coulter

Πως παιζότανε τα όμορφα παιδικά ομαδικά παιχνίδια της γειτονιάς.
Παιχνίδια που με τη φαντασία, τη δημιουργικότητα, την ομαδικότητα και την άθληση, συνεισφέρουν στην ψυχική πληρότητα του παιδιού.
Μέρος 6ο (και τελευταίο)
Το κυνήγι του χαμένου θησαυρού , Πόλεμος και Ειρήνη , Τρεις...και το λουρί της μάνας , Πες μου έναν αριθμό , Χούλα-χουπ.
Λίγα λόγια σαν ένα μικρό επίλογο, για τα κοριτσάκια με τα φουστανάκια και τ' αγοράκια με τα κοντά παντελονάκια :
Γεμίζανε από ζωντάνια... οι γειτονιές, οι αλάνες και οι δρόμοι, από του παιχνιδιού μας τα γέλια, τα σπρωξίματα, τα πειράγματα και τις διαφωνίες . Σαν βούισμα από μελωδικό μελίσσι, ακούγονταν από μακριά ο αντίλαλος από τις ανάκατες φωνές μας, όταν τσούρμο ολάκερο ξεχυνόμασταν από γειτονιά σε γειτονιά, ψάχνοντας για νέες περιπέτειες.... Παντού ¨θα χώναμε τη μύτη μας¨...πρώτοι στις ανασκαφές και τις ανακαλύψεις. Γυρνούσαμε στο σπίτι με γδαρμένα γόνατα, αγκώνες και σκισμένα ρούχα και ακούγαμε τον ¨εξάψαλμο¨ από την μαμά, αλλά μυαλό δεν βάζαμε, ¨ο μπαινάκιας κι βγαινάκιας¨...όπως λέγαμε, δηλαδή από το 'να αφτί μπαίνανε και από το άλλο βγαίνανε...
Μας κυνηγούσανε οι γονείς να φάμε, αλλά που μυαλό για φαΐ... αρπάζαμε ένα κομμάτι ψωμί στο χέρι και δρόμο... το μόνο που είχαμε στο νου μας ήταν να μαζευτούμε όλοι οι φίλοι της παρέας για παιχνίδι, καινούργιες εξερευνήσεις και νέες περιπέτειες ...
Κι αυτό όμως το μουρουνόλαδο κάθε πρωί...μπλιακ...

Ο τρόπος που παιζότανε τα παιχνίδια ίσως να διαφέρει από περιοχή σε περιοχή.
*Η μουσική είναι του Phil Coulter

αιχνίδια που παίζανε τα παιδιά στην Ελλάδα στα μέσα περίπου του 20ου αιώνα
Games played by children in Greece in the middle of the 20th century * ¨Μαρίδα¨ και η συνηθισμένη έκφραση της εποχής : ¨Πλάκωσε η μαρίδα...¨ χαρακτήριζε την μεγάλη συγκέντρωση παιδιών στις γειτονιές και που η μετακίνηση τους από γειτονιά σε γειτονιά θύμιζε κοπάδι μαρίδας (μικρό ψάρι που μετακινείται σε πυκνό κοπάδι).

Music: Spanoudakis Stamatis