Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

«Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ Ζ΄ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ.»  

Η Κλεοπάτρα Ζ’ βασίλευσε για πρώτη φορά σε ηλικία 17 χρόνων. Ο πατέρας της Πτολεμαίος ΙΒ’ Αυλητής είχε δυσαρεστήσει την πλειονότητα του λαού με τον τρόπο διακυβέρνησής του. Έτσι, όταν τον διαδέχθηκε στον θρόνο του η μεγαλύτερή του κόρη, τίποτα δεν ήταν σε θέση να συνεχίσει την μεγάλη δυναστεία των Πτολεμαίων. Η Κλεοπάτρα ήταν απόγονος του στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Πτολεμαίου Α’ και θεωρείται η τελευταία βασίλισσα της αρχαίας ελληνιστικής Αιγύπτου, προτού γίνει επισήμως επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.


Το 51 π.Χ. αρχίζει η περίοδος εξουσίας της Κλεοπάτρας. Το 49 π.Χ. ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στον Ιούλιο Καίσαρα και τον Πομπήιο, ο οποίος ζήτησε και πήρε πλοία, στήριξη και χρήματα από την Αίγυπτο. Έναν χρόνο αργότερα, το 48 π.Χ. ο Πομπήιος έχασε από τον Καίσαρα και λίγους μήνες αργότερα ο Πτολεμαίος ΙΓ’, με την πεποίθηση ότι ο Καίσαρας δεν θα εισέβαλε στην Αλεξάνδρεια, δολοφόνησε τον Πομπήιο. Οργισμένος ο Καίσαρας για τη δολοφονία ενός Ρωμαίου ηγέτη, έστω και αντιπάλου του, εισέβαλε στη Αλεξάνδρεια με τα ρωμαϊκά λάβαρα να παρελαύνουν στην πόλη και τον ίδιο να εγκαθίσταται στα ανάκτορα.


Εν τω μεταξύ, η συνεχής αυξανόμενη δύναμη και φιλοδοξία της Κλεοπάτρας είχε δυσαρεστήσει τους αυλικούς που τη θεωρούσαν άμεσο κίνδυνο για τη ζωή του αδερφού της. Η Κλεοπάτρα εκδιώχθηκε, όμως η συμβολή της στη συνάντηση με τον Ιούλιο Καίσαρα υπήρξε εξαιρετικά σημαντική.


Οι συγκρούσεις μεταξύ των Ρωμαίων στρατιωτών και των Αιγυπτίων είχαν ήδη ξεκινήσει και επειδή ήταν εξόριστη, έπρεπε να βρει ένα τρόπο να μπει κρυφά στα διαμερίσματα του Καίσαρα χωρίς να κινδυνεύσει. Η γυναίκα με την ασυνήθιστη προσωπικότητα χάρη στη βοήθεια του έμπιστου της Απολλόδωρου από την Σικελία, κατάφερε να μπει στο παλάτι τυλιγμένη σε ένα χαλί, στοιχείο που μαρτυρά και την λεπτοκαμωμένη κορμοστασιά της! Εξαιτίας της «ικανότητας» της στη διαπραγμάτευση, ο Καίσαρας κατόρθωσε να συμφιλιώσει δημόσια τα δύο αδέρφια, ώστε να συνεχίσουν από κοινού την βασιλεία της Αιγύπτου.


Οι αυλικοί, με πρωτοστάτες τον Ποθεινό και τον Αχιλλά, συνέχισαν να υπονομεύουν τις αποφάσεις και να κακομεταχειρίζονται τους Ρωμαίους στρατιώτες, κάτι που εν τέλει οδήγησε στον λεγόμενο «Αλεξανδρινό Πόλεμο». Ο Καίσαρας με δυνάμεις από όλη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, κατάφερε να επικρατήσει και η Κλεοπάτρα συντάχθηκε στο πλευρό του, παρά την αντίδραση των Αιγυπτίων.


Ο Καίσαρας πέρασε τον χειμώνα δίπλα στην βασίλισσα της Αιγύπτου και τον νεότερο αδερφό της, Πτολεμαίο ΙΔ’, περιοδεύοντας στον ποταμό Νείλο, φτάνοντας ως και την Αιθιοπία. Η Κλεοπάτρα ήταν ένα κράμα ακαταμάχητης γοητείας και ο Καίσαρας απλά υπέκυψε στα θέλγητρά της. Τον Ιούνιο του 47 π.Χ. γεννήθηκε ο Πτολεμαίος ΙΕ’ Καισαρίωνας, ο γιος της Κλεοπάτρας και του Καίσαρα. Με την επιστροφή του δικτάτορα πλέον Καίσαρα στην Ρώμη, ακολούθησε και η βασίλισσα Κλεοπάτρα με τον γιο της. Ωστόσο, στη Ρώμη η ίδια θεωρούταν μια ξελογιάστρα κι όχι σύζυγος του Καίσαρα. Η Κλεοπάτρα βέβαια, συνέχισε να φέρεται ως βασίλισσα σε όσους την επισκέπτονταν στην εξοχική κατοικία του Καίσαρα, όπου είχε εγκατασταθεί. Επιπλέον, η γυναίκα που μιλούσε 12 γλώσσες, φαίνεται να ενέπνευσε στον Καίσαρα την ιδέα μιας μεγάλης εκστρατείας στην Ανατολή, σαν αυτή που είχε πραγματοποιήσει ο Μέγας Αλέξανδρος. Το μεγαλεπήβολο σχέδιο δεν ευδοκίμησε, καθώς στις 15 Μαρτίου του 44 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας δολοφονήθηκε από τον Βρούτο. Η Κλεοπάτρα κινδύνευε κι έτσι επέστρεψε στην Αίγυπτο. Συνέχισε να κυβερνά και υιοθέτησε μια ουδέτερη πολιτική στάση απέναντι στα τεκταινόμενα που διαδραματίζονταν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, έως την νίκη του Μάρκου Αντώνιου στη μάχη των Φιλίππων το φθινόπωρο του 42 π.Χ.


Η Κλεοπάτρα συνέχιζε να βαδίζει στο πολιτικό παρασκήνιο, κάτι που ενόχλησε τον θριαμβευτή και ζήτησε να τη συναντήσει στην Κιλικία. Στην Ταρσό ο Μάρκος Αντώνιος υπέκυψε στη σαγήνη της και πραγματοποιούσε κάθε επιθυμία της Κλεοπάτρας. Για χάρη της δολοφόνησε όλους του πολιτικούς της εχθρούς, ακόμη και την αδερφή της Αρσινόη Δ’ , τον κυβερνήτη της Κύπρου κι έναν άνδρα που ισχυριζόταν ότι ήταν ο αδερφός της, τον Πτολεμαίο ΙΓ’. Εφτασε να είναι υποχείριο της Κλεοπάτρας, αδιαφορώντας για τις εξελίξεις στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.


Την άνοιξη του 40 π.Χ. ο Μάρκος Αντώνιος συνάντησε στην Αθήνα την γυναίκα του Φουλβία και ύστερα κατευθύνθηκε στην Ιταλία για να διευθετήσει τη διαμάχη του με τον Οκταβιανό.


Το 36 π.Χ. έσμιξε ξανά με τον Μάρκο Αντώνιο, όταν την κάλεσε στην Συρία. Απέκτησαν, μαζί, επίσης τον Πτολεμαίο Φιλάδεφο. Η επιθυμία της Κλεοπάτρας για περισσότερα εδάφη άρχισε να είναι αρκετά έντονη. Μέσα από διάφορες ίντριγκες πήρε στην εξουσία της το βασίλειο του Λιβάνου και τη φοινικική ακτή μέχρι Σιδώνα. Επίσης, συνόδευσε τον Μάρκο Αντώνιο στις εκστρατείες του, με απώτερο βέβαια σκοπό την ανάκτηση περισσότερων εδαφών. Η μεγαλομανία της βασίλισσας δεν είχε όρια, καθώς τώρα πια δεν επιθυμούσε να την ονομάζουν «Βασίλισσα των Βασιλέων», αλλά  «Νέα Ίσις» ή «Θεά Νεωτέρα» και να λατρεύεται η ίδια σαν θεά.


Η Ρώμη είχε χωριστεί στα δύο. Ο Μάρκος Αντώνιος κήρυξε πόλεμο από τη Σάμο εναντίον του Οκταβιανού, ο οποίος κήρυξε πόλεμο εναντίον της Βασίλισσας της Αιγύπτου. Η αποφασιστική αναμέτρηση έγινε στις 2 Σεπτέμβρη του 31 π.Χ. και ήταν η Ναυμαχία του Ακτίου. Ήταν και η τελευταία μάχη της Αρχαίας Αιγύπτου. Ο Μάρκος Αντώνιος υπέστη πανωλεθρία και το ζευγάρι κατέφυγε κρυφά στην Αλεξάνδρεια.


Πολλά έχουν γραφτεί για τον θάνατο της Κλεοπάτρας, όμως δύο είναι οι επικρατέστερες εκδοχές. Την 12η Αυγούστου του 30 π.Χ. ο Οκταβιανός εισήλθε θριαμβευτής στην Αλεξάνδρεια. Δεν ήθελε ακόμη την Κλεοπάτρα νεκρή, καθώς επιθυμούσε πρώτα να τη ντροπιάσει μπροστά στα μάτια των Ρωμαίων. Η 40χρονη πλέον βασίλισσα λίγο αργότερα βρέθηκε νεκρή από τσίμπημα ασπίδας, που είναι ένα είδος αιγυπτιακής κόμπρας. Αυτός θα ήταν ένας επώδυνος θάνατος. Σύμφωνα όμως με τον Ρωμαίο ιστορικό Δίωνα Κάσσιο, η Κλεοπάτρα πέθανε χωρίς πόνο. Έτσι, ο καθηγητής Σέφερ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η βασίλισσα αυτοκτόνησε με μείγμα δηλητηρίων «αφού ήθελε να παραμείνει όμορφη και μετά τον θάνατό της». Όπως και να έχει, η Κλεοπάτρα έμεινε στην ιστορία ως η μοιραία πανέμορφη γυναίκα, μια τολμηρή προσωπικότητα που έμελλε να είναι η τελευταία βασίλισσα της Αρχαίας Αιγύπτου.