øõãåéï

Η ιστορία του ψυγείου
Το ψυγείο είναι μια συσκεύη που λειτουργεί με ρεύμα. Τα πρώτα ψυγεία για να έχει ψυχρή θερμοκρασία το εσωτερικό τους χρησιμοποιούσαν πάγο και ήταν φτιαγμένα από ξύλο ή μέταλο. Τον πάγο τον έπερναν από τον παγοπώλη που περιφερόταν στην πόλη και τον πούλαγε. Οι πρώτες προσπάθειες για την κατασκεύη ψυγείου με ρεύμα ήταν κατά τα τέλη του 19ου αιώνα. Το πρώτο ηλεκτρικό ψυγείο εφεβρέθηκε το 1941 από τον Nathaniel Brackett Wales στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν.
Τα σημερινά ψυγεία λειτουργούν με ρεύμα καθώς και το μέγεθός τους είναι μεγαλύτερο. Πολλά από το σημερινά έχουν δυο αντί για μία πόρτα και η μία μάλιστα διαθέτει δοχείο όπου βάζεις νερό και το διατηρεί κρύο αλλά και μπορείς να βάζεις νερό από εκεί για να πίνεις. Τα ψυγεία έχουν πλέον και κατάψυξη για τα κατεψυγμένα φαγητά.

Ψυγεία χρησιμοποιούν και τα σούπερ μάρκετ, τα περίπτερα και τα παγωταντζίδικα για να διατηρούνται τα φαγητά, τα αναψυκτικά και τα παγωτά.

      Τα πρώτα πλυντήρια ρούχων που κατασκευάστηκαν, για να απαλλάξουν τις γυναίκες από την κοπιαστική δουλειά του πλυσίματος δεν έμοιαζαν καθόλου με τα σημερινά. Σ' ένα πλυντήριο του 1904 ο κάδος ήταν ξύλινος και ο κινητήρας δεν ήταν μέσα σ' αυτό, αλλά έπρεπε να στερεώνεται σε κάποιον τοίχο κοντά στο πλυντήριο. Έξι χρόνια αργότερα, το 1910, κατασκευάστηκε ένα πλυντήριο που έστυβε τα ρούχα, καθώς αυτά πιέζονταν ανάμεσα σε δύο κυλίνδρους, ενώ το 1914 ο κινητήρας ενσωματώθηκε στο πλυντήριο.

          Εκείνη την εποχή υπήρχε πλυντήριο σε ελάχιστα και πλούσια σπίτια στην Ευρώπη, αφού η σύνδεση στο ηλεκτρικό δίκτυο ήταν προνόμιο λίγων και το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας πολύ υψηλό. Το πρώτο ηλεκτρικό ψυγείο κατασκευάστηκε στις ΗΠΑ το 1911.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΑΜΙΩΛΑΚΗ Η ΤΟΠΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΓΑΡΙΠΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΑΡΙΠΙΑΝΟΙ ΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ 1950-1960      

Μια επίπονη, πολύ κουραστική και πολύπλοκη εργασία για τις νοικοκυρές ήταν το πλύσιμο των ρούχων, η μπουγάδα. Γινόταν συνήθως μέσα στο σπίτι και όταν οι καιρικές συνθήκες και η εποχή το επέτρεπαν, γινόταν στον ποταμό ή σε κάποιο κοντινό πηγάδι. Η διαδικασία του πλυσίματος ήταν επίπονη γιατί δεν υπήρχε νερό στο σπίτι και η μπουγάδα έπρεπε να μεταφερθεί από το σπίτι στο πηγάδι και πίσω. Ακόμα, τότε δεν υπήρχαν απορρυπαντικά και το πράσινο ή λευκό σαπούνι ήταν το μόνο μέσο καθαρισμού.

1. Η σκάφη πλυσίματος

2. Η πλύστρα, ένα ειδικά κατασκευασμένο ξύλο που προσαρμοζόταν στη σκάφη με οριζόντιες εγκοπές για το καλύτερο τρίψιμο των ρούχων.

3. Το μπουγαδοκόφινο, ένα κοφίνι από λυγαριά όπου τοποθετούνταν τα ασπρόρουχα και περιλούζονταν με αλουσά και αθόνερο

4. Το μπουγαδοτσίκαλο για το ζέσταμα του νερού

5. Ένα μικρότερο δοχείο ή κουβάς για τη μεταφορά του ζεστού ή κρύου νερού από και προς το μπουγαδοτσίκαλο

6. Ξύλα για το άναμμα της φωτιάς όπου θα ζεσταινόταν το νερό

7. Αθομαντήλα, ένα ειδικό ύφασμα χοντρό και ανθεκτικό που το έβαζαν πάνω στο μπουγαδοκόφινο και έβαζαν μέσα άθο, στάχτη από καμένα ξύλα και νερό

8. Στάχτη από ξύλα, η οποία διαλυόταν με νερό και στη συνέχεια σουρωνόταν μέσα από την αθομαντήλα το καθαρό νερό μαζί με τη χημική ουσίπου καθάριζε και άσπριζε τα ρούχα. Αυτό το μείγμα ονομαζόταν αλουσά. Από την προηγούμενη μέρα λοιπόν η νοικοκυρά ετοίμαζε τα σύνεργα και τα παιδιά μετέφεραν νερό στο σπίτι. Από το πρωί άρχιζε με το άναμμα της φωτιάς και ζέσταινε νερό στο μπουγαδοτσίκαλο.