ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2007

Ούτε που καταλάβαμε πώς πέρασε τούτος ο μήνας... Είκοσι μία μέρες που πέρασαν σαν νερό τρεχούμενο. Άλλοτε ήρεμα και αθόρυβα και άλλοτε χείμαρρος ορμητικός.

Εν τάχει σας λέμε τα βασικά μας νέα.

Η Δημητρούλα επιτέλους γύρισε στο σχολείο. Τα ποδαράκια της δεν είναι ακόμη καλά. Το αριστερό της είναι στο γύψο και το δεξί έχει "βελόνες" που θα κάνουν πολλούς μήνες ακόμη να βγουν. Έτσι, η τάξη ολόκληρη μετακόμισε σε άλλη αίθουσα, στο Χημείο, που έχει δυνατότητα πρόσβασης με ασανσέρ.

Η νέα αίθουσα είναι πραγματική απόλαυση για όλους. Τεράστια σε σχέση με τη δική μας, με μοντέρνα καλοριφέρ, καινούρια θρανία και καρέκλες, με τηλεόραση και βίντεο ακόμη και πάγκο πειραμάτων. Έτσι καταφέραμε και στολίσαμε δέντρο χωρίς κανένα άγχος για το πού θα χωρέσει...




Το δυσάρεστο του μήνα ήταν οι έλεγχοι... Άγχος και αγωνία μεγάλη. Ευτυχώς όλοι πήραν καλούς βαθμούς και "τέλος καλό, όλα καλά".

Την Τετάρτη, 19 Δεκέμβρη πήγαμε επίσκεψη σε θέατρο. Παρακολουθήσαμε το Φιλάργυρο του Μολιέρου, στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη. Όλα τα παιδιά έμειναν κατενθουσιασμένα από την παράσταση.
Όταν λέμε όλα... δεν εννοούμε όλα τα παιδιά της τάξης αλλά όλα τα παιδιά που ήρθαν. Δυστυχώς στην επίσκεψη αυτή είχαμε ρεκόρ απουσιών. Άλλος άρρωστος και άλλος τραυματίας, καταλήξαμε να πάμε αποδεκατισμένοι στην παράσταση. Εκτός από τη Δήμητρα που όπως είπαμε έχει ακόμη το πόδι της στο γύψο, ξαφνικά βρέθηκε με γύψο και η Εύα, ενώ ο Χριστόφορος είχε κι αυτός ατύχημα στο ποδόσφαιρο με αποτέλεσμα να κουτσαίνει!!! Μα τέλος πάντων, τι ατυχία είναι αυτή που μας κυνηγά; Ας ελπίσουμε η νέα χρονιά να είναι πιο γούρικη για την τάξη μας.

Πάντως την τελευταία μέρα, δηλαδή σήμερα, αφήσαμε πίσω μας κάθε στενοχώρια και περάσαμε μια καταπληκτική μέρα στο σχολείο.

Τις δύο πρώτες ώρες επισκεφθήκαμε το εργαστήρι Πληροφορικής. Τα κατορθώματά μας είναι εμφανή στις σελίδες του φόρουμ!

Την τρίτη ώρα απαγγείλαμε τα ποιήματά μας "κεκλεισμένων των θυρών". Δηλαδή χωρίς επισκέπτες. Αλλά με τρόπο θεατρικό και πολύ διασκεδαστικό. Να το δοκιμάσετε κι εσείς. Είναι καταπληκτική εμπειρία. Κι αν θέλετε και τον επίσημο όρο, λέγεται "θεατρικό παιχνίδι".

Η τέταρτη ώρα κύλησε έξω στην αυλή με αθλοπαιδιές και παιχνίδια που οργάνωσε η γυμνάστριά μας.

Ακολούθησε το χριστουγεννιάτικο πάρτι. Γλυκά, αναψυκτικά, μεζεδάκια από τα χέρια των μαμάδων, ανταλλαγή δώρων, επιτραπέζια παιχνίδια και φυσικά μουσική και χορός. Η πιο διασκεδαστική στιγμή ήταν το παιχνίδι "Θάρρος ή Αλήθεια". Ιδιαίτερα όταν πήρε μέρος και η δασκάλα μας. Α, πήραμε το αίμα μας πίσω... Γιατί έτσι είναι αυτό το παιχνίδι. Βάζεις τον άλλο να κάνει και να πει ό,τι σου αρέσει.

Ξεχάσαμε μέσα σε όλα τα άλλα να σας πούμε και για τα υπέροχα σκουφιά που μας χάρισε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων. Σκουφιά Άγιου Βασίλη. Δε θα ξεχάσουμε όμως να σας πούμε ότι στο προηγούμενο παιχνίδι έγιναν στόχος και τα σκουφιά αυτά.




Όπως ξεχάσαμε να σας πούμε για τις προσκλήσεις που μοιράσαμε σε όλα τα παιδιά του σχολείου μας. Προσκλήσεις για ρεβεγιόν. Ρεβεγιόν στο ίντερνετ! Δηλαδή εδώ. Ελπίζουμε να τις αποδεχθούν και να τους υποδεχθούμε σύντομα όλους στο ηλεκτρονικό μας σπιτάκι.



Μέσα στη μεγάλη ατυχία μας, βάλτε και μια τελευταία. Όλο το σχολείο σχόλασε, άλλος νωρίτερα, άλλος αργότερα, εμείς όμως λόγω επταώρου, βρεθήκαμε να περιμένουμε το ρολόι να πάει δύο για να φύγουμε. Αχ, τι να γίνει. Να ήταν μόνο αυτό το στραβό της χρονιάς που πέρασε...

Είπαμε όμως, είμαστε αισιόδοξοι πως όλα θα πάνε καλύτερα το 2008! Την τελευταία μας χρονιά στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Σμύρνης. Γιατί τελειώνουμε πια και θα ανοίξουμε τα φτερά μας για το Γυμνάσιο. Να ένας λόγος που περιμένουμε με αγωνία και χαρά τη νέα χρονιά.